17 Ekim 2011 Pazartesi

Bu İş Zor İş


Herkesin derdi koltuk olsun varsın ama IK'cının derdi bu olmasın lütfen... :)

İnsan Kaynakları bir işletmedeki tüm çalışanları içine alan kavramdır. Hammadde, para, zaman gibi bir kaynaktır ama pek tabi hepsinden farklı, üstün, bambaşkadır. İnsan değil midir neticede hammadeyi mamüle çeviren, zamanı ektin kullanıp maksimum fayda sağlayan demek ki en kıymetli kaynak insan kaynağıdır.  Peki bu kaynağı yönetmek, yönlendirmek, motivasyonu yüksek tutmak, ayırmadan-kayırmadan yönetmeyi başarmak işte bu iş ciddi iştir, zor iştir, meşakkatli iştir ama içine girince çıkılamayacak kadarda sevgi işidir.

Kim ne derse üretimde çalışan personel fabrikanın İnsan Kaynakları Müdürü'nü tanımıyorsa, adını duymamış, yüzünü görmemişse ben o insana IK'cı demem!

Güzel, şık, kocaman fabrikalar içinde üretim var, idari ofisler var. Şık ofisler, kaliteleri mobilyalar, son sistem bilgisayarlar çoğunlukla şık aksesuarlar vs... Evet ne yalan söyleleyim ki şimdi bende istiyorum böyle bir ofis şöyle rahat bir müdür koltuğu gül ağacından bir masa, karşımda siyah şık deri koltuk takımları vs.. Eee hoş valla :)

Pazarlama müdürü planlamada çalışan personeli ne kadar tanır, tanımalı bilemem ama IK Müdürü şirketteki herkes hakkında fikir sahibi olmalı, müdürü herkes tanımalı.

Bugüne kadar üretimde çelik levhaların arasında gezinenide gördüm masasının başından kıpırdamayanı da.

IK Müdürü herkesten farklı olmalı masanın başında kimseyi tanıyamazsınız, kimse hakkında doğru kararlar veremezsiniz. Hayata, işe, çalışanlara karışmanız gerek.

Yüzü asık gelen Mehmet Usta'nın derdini bilmiyorsanız lütfen gidin bir adım geriye, annesi hasta olduğu için o gün düşük performans gösteren sekreterin durumundan bi-haberseniz lütfen IK'cıyım diye dolaşmayın ortalıklarda.

Kendim IK'cı olduğum için değil bu sözüm, cidden bu iş zor iştir her şeyi, herkesi takip etmek kişileri mercek altında tutmak salt şirket içindeki değil o kapının dışındaki hayatı hakkında da fikir sahibi olmak işte bunlar zor işlerdir. Akıl, beceri ama bence hepsinden önemlisi duygusal zeka gerektirir. Son yaşadığım birkaç müdürü düşündükçe mesleğime yapılan bu saygısızlık ciddi anlamda canımı sıkıyor. Bir şirketin can damarı insanlar ve bu kaynağın yöneticisi bu önemli, saygı duyulması ve layığı ile yerine getirilmesi gereken bir pozisyon. Lütfen İnsan Kaynakları Müdürüne idari işler ya da satın almacı görevi vermekten vazge.çin. Sizin henüz ne olduğu bilmediğiniz bu görev farkında mısınız ki şirketinizi ayakta tutan güç aslında.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder